آدم ها دو دسته اند:
آنها که حسین دارند
و
آنها که حسین ندارند ...
*یوم الفصل یکی از نامهای روز قیامت است، یعنی روز جدایی ...
توسط: قاصدک های سوخته روز دوشنبه 90 آذر 28
قاصدک های سوخته - قاصدک های سوخته
درباره نویسنده
تماس با نویسنده
آرشیو وبلاگ
خرداد 91
فروردین 91
اسفند 90
بهمن 90
دی 90
آذر 90
آبان 90
مهر 90
شهریور 90
مرداد 90
خرداد 90
تیر 90
اردیبهشت 90
فروردین 90
اسفند 89
بهمن 89
دی 89
آذر 89
آبان 89
مهر 89
شهریور 89
تیر 89
مرداد 89
لینک دوستان
زهرا
فرقان
محمد مبینی
عضویت در خبرنامه
RSS
مَن طَلَبَ شَیئاً و جَدَّ، وَجَدَ ...
توسط: قاصدک های سوخته روز یکشنبه 90 آذر 20
آیت الله مصباح یزدی:
من به محبت سید حسن نصرالله به خدا تقرب می‌جویم
و امیدوارم این حب سبب نجات من در روز قیامت باشد...(+)
توسط: قاصدک های سوخته روز سه شنبه 90 آذر 15
این حرارتی که از حسین َت
در قلوب ما نهاده ای...
توسط: قاصدک های سوخته روز دوشنبه 90 آذر 7
آدم عزادار یک مدت بعد، ساکت میشود.
نه اینکه گریه اش تمام شده باشد.نه.
انگار منتظر است تا یک کسی را که خیلی دوستش دارد ببیند.
توی چشم هم نگاه کنند.
بعد بزند زیر گریه.
های های گریه کند.
انگار که داغ تازه شده باشد.
انگار که یک جای امن پیدا شده باشد برای شرحِ این گریه ها.
شب اول محرم است. خسته برگشته ام از دانشکده.
حریم بانو در راه.
باید بروم برای عرض تسلیت.
حرم شلوغ است .
دسته دارد میرود به داخل صحن نیمه کاره آینه.
زن عرب توی حال خودش است.
کنار ایستاده آرام اشک میریزد.
وارد که میشوم، روبروی ضریح ،دست را که میبرم بالا برای سلام به بانو،
حال آن آدم را دارم.
همان که انگار منتظر بود تا یک کسی را که خیلی دوستش دارد ببیند.
که بعد توی چشم هم نگاه کنند.
بعد بزند زیر گریه.
های های گریه کند.
انگار که داغ تازه شده باشد.
انگار که یک جای امن پیدا شده باشد برای شرح این گریه ها.
بعد دل تنگ یک آغوش گرم بشود.
جمعیت بی هوا میرود کنار.
می چسبی به ضریح.
توی آغوش گرمش، امانت میدهد.
انگار بانو هم ...
سیر که گریه میکنی،
باهمان چشمهای قرمز
زیر لب، جوری که صدایت هم شنیده بشود هم نه، نجوا میکنی:
چقدر خوب است که شما هستید بانو
چقدر خوب است که شما هستید بانو...
توسط: قاصدک های سوخته روز شنبه 90 آذر 5
ساک مُحرَّم َت را بسته ام.
همان ساک سفر کربلایمان ...
توسط: قاصدک های سوخته روز شنبه 90 آذر 5
شروع که میکردی به خواندن
آه از آن ساعتی/
که با تن چاک چاک/
آقا دستمال سفید بزرگش را از جیبش بیرون می آورد
و تو همانطور جان سوز میخواندی
نهادی ای تشنه لب/
صورت خود روی خاک/
و آقا به پهنای صورت اشک می ریخت ...
پ.ن: به بهانه آیین بزرگداشت مرحوم کوثری - 30 آبان 90 قم المقدسه
توسط: قاصدک های سوخته روز دوشنبه 90 آبان 30
به آب و آتش زدند که ثابت کنند "مولا" یعنی دوست نه سرپرست...
چه خوب هم این دوستی را رعایت کردند...
توسط: قاصدک های سوخته روز پنج شنبه 90 آبان 26
بعد از دیدنت،
آرزویی هم باقی خواهد ماند؟...
پ.ن: نوای وبلاگ آتشم میزند...
توسط: قاصدک های سوخته روز شنبه 90 آبان 21