خدایا!
تو 24 ساعته خدای منی
کمکم کن 24 ساعته بنده ت باشم1...
*بحارالانوار، ج 74، ص 402
1. تعبیری از حاج آقا پناهیان ذیل حدیث شریف
خدایا!
تو 24 ساعته خدای منی
کمکم کن 24 ساعته بنده ت باشم1...
*بحارالانوار، ج 74، ص 402
1. تعبیری از حاج آقا پناهیان ذیل حدیث شریف
و ما بلَغَ عبدٌ حقیقةَ الاِخلاص
حتّی لا یحبَّ اَن یُحمَدَ
علی شیءٍ من عملٍ لله*...
لا یُحبَّ ...لا یُحبَّ... لا یُحبَّ...
*بحار النوار ج67 ص 242
اللّهم اکسُ کل عُریان...
خدایا!
لباس تقوی بپوشانم...
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ
یَا رَبَّنَا
یَا إِلَهَنَا
یَا سَیِّدَنَا
یَا مَوْلانَا
یَا نَاصِرَنَا
یَا حَافِظَنَا
یَا دَلِیلَنَا
یَا مُعِینَنَا
یَا حَبِیبَنَا
یَا طَبِیبَنَا...
یا ربّ الحبوب و الثمار1...
ای پروردگار دانه ها و میوه ها..
آن دانه محبتت،
که توی دلم کاشته ای...
1.دعای جوشن کبیر
سَیدی اَخْرِجْ حُبَّ الدُّنْیا مِنْ قَلْبی...*
عنوان،خصال صدوق، ص 20
*فرازی از دعای شریف ابوحمزه
إنّ لرَبکم فی ایام دَهرکم نفحات، ألا فتعرّضوا لها..*
همانا در روزگار زندگی شما، نسیمهای عنایت و رحمت الهی در حال وزیدن است،
آگاه باشید که خود را در مسیر آن قرار دهید...
*بحارالانوار، ج 68، ص221
مِنْ کِتَابِ اللِّبَاسِ عَنْ ذَرْوَانَ الْمَدَائِنِیِّ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ الثَّانِی ع فَإِذَا هُوَ قَدِ اخْتَضَبَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَدِ اخْتَضَبْتَ فَقَالَ نَعَمْ إِنَّ فِی الْخِضَابِ لَأَجْراً أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ التَّهْیِئَةَ تَزِیدُ فِی عِفَّةِ النِّسَاءِ أَ یَسُرُّکَ أَنَّکَ إِذَا دَخَلْتَ عَلَى أَهْلِکَ فَرَأَیْتَهَا عَلَى مِثْلِ مَا تَرَاکَ عَلَیْهِ إِذَا لَمْ تَکُنْ عَلَى تَهْیِئَةٍ قَالَ قُلْتُ لَا قَالَ هُوَ ذَاک*
ذروان مدائنى گوید: بر حضرت امام هادى (ع) وارد شدم که تازه خضاب بسته بود، عرض کردم جانم فداى شما! خضاب کرده اید؟ فرمود: آرى خضاب را پاداش زیاد است، نمیدانى که آراستن مرد بر عفت زنان مى افزاید ، آیا تو دوست دارى وقتى بخانه میروى همسر خود را ژولیده و ناآراسته ببینى؟ گفتم: نه فرمود ... او نیز چنین است
*مکارم الاخلاق ص هفتاد ونه
این موج وبلاگی++
قالَتْ علیها السلام :
إ لهى وَ سَدى ،
اءسْئَلُکَ بِالَّذینَ اصْطَفَیْتَهُمْ،
وَ بِبُکاءِ وَلَدَیَّ فى مُفارِقَتى
اءَنْ تَغْفِرَ لِعُصاةِ شیعَتى ، وَشیعَةِ ذُرّیتَى .(67)
حضرت زهرا(سلام الله علیها) فرمود:
خداوندا!
به حقّ اولیاء و مقرّبانى که آن ها را برگزیده اى ،
و به گریه فرزندانم پس از مرگ و جدائى من با ایشان ،
از تو مى خواهم گناهکاران شیعیان من و شیعیان فرزندانم را ببخشى ...
مَن نَظر اِلی امرأَةٍ فـَرفعَ بصَرهُ اِلی السَّماءِ اَو غـَمضَ بَصَرهُ ،
لَم یَرتدّ اِلیهِ بَصرُه حَتّی یُزَوَّجهُ اللهُ مِن الحُورِ العین*
.
.
.
چشمهایت را به آسمان بسپار.
پ.ن: احادیث را دوست تر دارم که ترجمه نکنم.
شیرینی اش به اصل بودنش است.
اگر کسی خواست بگوید تا ترجمه را هم بنویسم.
*من لا یحضرج3ص473