خَیْرًا کَثِیرًا

نشسته ام روی صندلی. منتظر پخش شدن سوالات.
از نادر امتحان هایی ست که بدون هیچ دغدغه نشستم سر جلسه.
دارم به آینده فکر میکنم.
به سرنوشت.
اینکه ادامه مسیر چطوریست؟
بعد ذهنم سرکی میکشد به گذشته.
به مسیر ِ طی شده.
کم نبودند انتخاب هایی که انتخاب من نبود، ولی مسیرم شد...
نگاهم می افتد به تابلوی زیبای مقابلم...
با خطّ خوش نوشته:

"یُؤتِی الْحِکْمَةَ مَن یَشَاء
وَمَن یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْرًا کَثِیرًا "
....
دلم خیر کثیر میخواهد.