تک تک ثانیه های ملاقات با بابابزرگ در بیمارستان
با آن چشمان گود افتاده کبود، انگشت های بخیه خورده،
دندان های شکسته، پای گچ گرفته، پیکر نحیف
و آن لبخند بی رمق
همه اش فریاد این آیتت بود به من:
یا ایها الانسان ما غرک بربک الکریم*
*انفطار/6
توسط: قاصدک های سوخته روز دوشنبه 89 بهمن 4